رسم شده بخاطر نداشتن اسمهای عجیب و غریب

و بهره مندی از اسامی متبرک حضرت فاطمه ی زهرا (س) هدیه اهدا میکنند. 

ماندم به رسم چی ؟ میخواهند فرهنگ اسلامی را رواج دهند ، انقدر ساده و بی سطح ؟

یا می خواهند بچه هایمان را عادت دهند تا به دنبال کسب جایزه باشن ؟

برای چه یادشان میرود که به یاد آورند داشتن لیاقت این اسامی را ؟

اصلا این تنها پوسته ی ماست که فاطمه ایم یا زهرا .

تازه خدا به داد برسد آنوقت که آخر کار محکوم میشویم به اینکه چرا بر اسم هایتان باقی نماندید ؟

کمی فرصت دادن به ما روشن میکند که کار از تقدیر گذشته و باید اصل را ستود نه ظاهر .

حال که اسم من فاطمه است ، هدیه نا گرفته ام را تقدیم میکنم به مادرم

که اگر چه نامش فریباست اما سیره و مسلک فاطمی دارد .


روز آمدن مادرتان به این عالم تبریکی دارد به رسم گذر نسیم فاطمی اش از درگه ویران ما .


درد نوشت :

به همراهی لحظه لحظه های عمرم با تو ای دنیا ، ذره ذره کم می شوم .

و با تک تک ضعف هایم ، تمام آرزو ها و فرد فرد رویاهایم بر باد میرود .

می شود آیا ما را از جاده ی دنیا منحرف کنی تو ای صاحب زندگان و رفتگان ؟

سهم آنکه دست اشاره ی خواسته هایش را دراز می کند آیا ضربه است ؟

و این ناخنک زدن هایمان بر زیبایی ها به رسم فنا شدن نیست آیا ؟

کمی نگاه به هلاک شدنمان بینداز!!!