ما ارزان نه ......
ارزان فروش بودیم
باید محک میخوردیم
چوب حراج برداشتیم
و به جان خود افتادیم ......
خود را به قیمت مردگان فریاد زدیم
و کسی ما را نخرید... که قدرناشناسان را قدری نیست .
کدام گزینه نظر شماست ؟
1) دلم میخواد شهید بشم...
چون با شهادت از آتیشومارو
عقربای جهنم خلاص میشم .
2)) دوست دارم شهید بشم...
چون از قافله شهدا جامانده ام .
3))) عشقم میکشه شهید بشم...
چون همسایه ی حسین (علیه السلام ) شدن به این راحتی ها نیست .
شماره ی منتخب رو برای خدای خود ارسال کنید تا مناسب با انتخابتون جایزه اخروی دریافت کنید .
نکته ی انحرافیش اینه که : خوب و بدش رو بر اساس بزرگی فکر و اندیشه تون بدست میارید .
سلامم را به ارباب برسان!
دیگر اگر ای پدر نخواهی برگشت
برخیزم و پیکرم سیه پوش کنم
هر سال محرم ، درسهای اباعبدالله برای ما یادآور شهادت و گذشتن از زندگی ست . اما این تنها تیتر بزرگی ست از واقعه ی کربلا و بدیهی ست که در آن متنی زیبا نهفته به اسم زندگی . آن هم یک زندگی خوب که آخر کار جمع میشه و یک محصول با ارزشی رو بنام شهادت رقم میزنه . ابتدای کار این رو تو چشماتون فرو کنید که زندگی خوب ، نه زندگی نکبتی . آدم که جنس بنجل رو به حضرت دوست هدیه نمیکنه . این زندگی خوب تن زیبا و قیمتی برای ما به ارمغان میاره .
جان آدم اگه عزیز نباشه ، طرف بیخود میکنه میخواد تقدیمش کنه به خدا . آدم که پول کهنه رو انفاق نمیکنه . آدم از دور ریختنی هاش به فقیر صدقه نمیده .
بنابراین آدم ! حالا ما آدمیم ؟؟؟
جون ما چقدر می ارزه ؟ خدا یه بی خاصیت رو میخواد چیکار ؟ میخواد به چی ما افتخار کنه که ما رو بخره بعد پزش رو به مردم بده ؟
حالا جاموندیم از زندگی خوشگل ؟ مانعی سر راهمون بوده ؟
چرا با یه پرش سه امتیازی علاقه به دنیا رو پشت سر نمیزاریم ؟
چون آدم میره دنبال افه و افاده نه دنبال فایده . برای اینکه زندگیش رو برای دیگران تزئین کنه . اصلا نمیخواد برای خودش زندگی کنه .
حالا وقتی زندگی مون وری گود شد وقتی ازش سیر میشیم که زندگی با ظالمان و بی تفاوتان دیگه برای ما ممکن نیست . نه اینکه میدون رو خالی کنیم نه اینکه برای فرار از مشکلات خبر مرگمونو از خدا بخوایم . اونوقت اگه خدا هم دور از جونتون خبر مرگمون رو رسوند بدونیم حتما میریم جهنم . توهم نزنیم . از بهشت خبری نیست .
اباعبدالله برای زندگی ارزش قائل بود . امام حسین کلاسش خیلی بالاتر از مدعیان باکلاس بود . زندگی با یزید رو بی کلاسی میدونست . وقتی اونا هستند دیگه همراهی باهاشون زندگی نیست بردگیه و مردگی .
میدونید کی شهادت طلب میشه ؟ کسی که چشم و دلش سیره ، گدا نیست ، ندید بدید نیست ، آدم عقده ای نیست . حر شده ، هرچی داره میده میره .
کی بیخیال قضیه نمیشه ول کن ماجرا نیست ؟ اونی که میگه بزار ببینم بهتر میشه . حرص و طمعش یشتره . که خدا شاهده بشریت ذاتش حریصه . حالا هرکی خودش رو بیرون کشید از این واقعه فروشش حتمیه .
بزارید ته فیلم رو بهتون بگم . خوب زندگی نکنید آماده ی مرگ در رکاب امام زمان نخواهید بود .
میدونید چه موفع پذیرفتن مرگ آسون میشه ؟ وقتی با زندگی رابطه ی خوب و قشتگ برقرار کنید .
خدا وکیلی موقعیت شهادت پیش بیاد از 10نفر 11نفرمون جا میزنیم . میگید نه ! حتما بهش میرسید .
حالا شروع میکنیم بچسبیم به زندگی . زندگی آیینه است . عربی ش میشه آیه . زندگی محل دیدن نشانه هاست . هرچی زندگی کنید آیه ها رو بیشتر میبینید . اونوقت عاشق تر میشید . وقتی عاشق شدید مومن تر میشید . اونوقت میشه که میبینید سراغب که میگن همین جاست . عطشناک تر میشید برای رسیدن به اونور (آخرت) . بعضی ها اینجارو با آب اشتباه میگیرند . اونوقته که دیگه قصد عزیمت و سفر ندارن . تمام این دنیا مقدمه ی اون لحظه ی آغاز اون دنیاست .
واقعا خسته نباشیم جمیعا.
وقتی این دنیا رو پاس نداریم اون دنیا رو به خوبی شروع نخواهیم کرد .
بزارید آتیشتون بزنم .
میترسم یه جوری وارد اون دنیا بشیم که هیچ وقت همسایه ی امام حسین نشیم .
چون اونطرف زندگی عین واقعیه مثل اینجا احساسی نیست ، که دل هرکی هوایی شد با با دل تشریف ببره زیارت . اونجا دیگه شاید دلت هم دیگه نتونه مسافرت کنه .
ما همیشه برای خرید محض احتیاط و رفتار عاقلانه قبلش یک نمونه میبینیم . حالا برای پیدا کردن جای اصلی مون توی بهشت نمیخوایم اینور آیات و نشانه ها رو ببینیم ؟
هرکی اینور خوب و بدش رو انجام میده خدا اونور چند برابرش رو جبران میکنه .اینجا نمونه ی کوچیکی از اونجاست . یاد این ماکت های ساختمونی بیفتید . آدم که ماکت رو جایگزین اصل خونه نمیکنه . ناقص رو بیخیال بشید کامل رو دریابید . فقط ماکت رو له ش نکنید روی سرتون هم نزارید . دنیا رو میگم . فقط با نگاهتون ازش لذت ببرید .
حالا ما میایم پایان زندگی دنیایی رو فراموش میکنیم یعنی توی مقدمه ی کتاب میمونیم . این آدم رو خراب میکنه .مرگ باعث میشه زندگی آدم استاندارد بشه ، نرمال جلو بره .
بعضی از ما فهرست داستانو کامل که نمیکنیم هیچ ، تازه میایم به خدا ایراد میگیریم که اصلا چرا توفیق حاصل شد دنیا مقدمه ی وجودی ما بشه !
خدا شفامون بده ، به جای تشکر، بخاطر بیرون اومدن مون از عدم ، بجای سپاس از اینکه خلق شدیم و روی کار اومدیم تا در معرض دید باشیم ، تازه میگیم خدا منو بکش !
این یه کاراکتر بود .
حالا کاراکتر بعدی یک قدم جلوتره . دوست نداره کشکی کشکی بمیره . میخواد جون فدا کنه .
بزارید روشنوتون کننم . امام زمان وقتی بیاد همه مون زهر ترک میشیم . چرا ؟ چون سیر زندگی نکردیم .
خواهش میکنم سیر رو بدون بو برای خودتون جا بندازید . بدون بو یعنی بدون گناه . حالا ما یه وقتایی تقریبا زیاد گناه هم میکنیم .
آخه سیر که بدون بو نمیشه . اما هنر داشته باشیم میتونیم این معضل رو هم از بین ببریم ، قشنگ زندگی کنیم .
قدم اول برای زندگی بهتر
نگاه درست به زندگی . (هروقت درستش کردیم تازه خدا میاد سمت مون برامون آسانسور میفرسته . کافیه ما بریم داخلش .
قدم اول از ما ، تا برسیم به قدم های دیگه ....
پی نوشت : گفتم بزار خودم بگم دیدم نه تو این مسیر سخت راننده باید حرفه ای باشه برای همین مزاحم حاج آقا پناهیان شدم .از اونجا که دل ما به دل استاد راه سازی شده خلوص نیت مون کار ساز شد و این پست به همراه من و حاجی سرهم شد .